De herfst is nu echt aangebroken. Ik kijk de tuin in en zie dat de prachtige donkergroene bladeren van de moerbei beginnen te verkleuren naar geel. Één van mijn teckels rent achter een klein blaadje aan. De boom anticipeert erop dat de bladeren meer energie gaan kosten dan dat ze gaan opleveren. Dus zullen ze eraf vallen en meewaaien met de misschien wel onstuimige wind. Dan komt er, ondanks dat de dagen korter worden, heel veel licht voor in de plaats en ruimte voor toekomstige nieuwe groei. En niet onbelangrijk: de kans op overleving van de winter is veel groter geworden.
Voor mij is dit een metafoor voor het thema “loslaten”. Het is een interessante gedachte dat je af en toe je bladeren mag laten vallen en later weer nieuwe bladeren kan laten aangroeien. Op de laag onder het thema loslaten schuilen voor mij de thema’s vrijheid, groei en overleving (of eigenlijk meer een zo prettig mogelijk leven).
Loslaten is makkelijker gezegd dan gedaan. Want er moet wel wat werk verricht worden. Enige introspectie is op zijn plaats. Het begint met de bewustwording van je staat van zijn. “Hoe gaat het ermee? Hoe voel jij je? Wat valt je op? Zijn er onderwerpen/ patronen die je aandacht vragen, omdat ze verwijderd of veranderd mogen worden? (Deze mag je mentaal noteren, of op een blaadje). Zijn er dingen die je vroeger van dienst waren, maar nu niet meer? Of is er te veel van iets en mag dat minder worden?
Misschien helpt het als je op een prettige plek gaat staan als een boom, gegrond en je jezelf deze vragen stelt of ze laat stellen door een ander. Let op je hond terwijl je dit doet. Wat wordt er gespiegeld?
De dingen die weg mogen of veranderd mogen worden, zijn je (verkleurende) bladeren en die mogen los. Het kan best spannend zijn, of zelfs onmogelijk lijken. Maar de eerste stap is al gezet als je bewust gaat voelen wat er in jou speelt en wat het fysiek, energetisch en mentaal met je doet. Je kan er systemisch naar kijken om uit te zoeken wat de herkomst is. Het hoeft niet binnen een seconde gepiept te zijn. Je mag er de tijd voor nemen. Steeds een stapje of in 1 lange sessie, dat is heel persoonlijk. Uiteindelijk heb je helderheid gecreëerd. Het is duidelijk wat jou wel en wat jou niet (meer) dient. Misschien gaat dit proces gepaard met pijn, verdriet, of angst. Die emoties mogen er ook zijn. Ze zijn er voor jou. Adem er bewust doorheen, het gaat voorbij. Open je ogen en zie de vrijheid die lonkt en de mogelijkheid tot groei. Toekomst, ik kom eraan!
Met deze laatste blog neem ik afscheid van jullie als docent van de KernKracht Academie. Ik kijk in dankbaarheid terug op een hele boeiende en leerzame periode. Ik dank jullie allemaal voor het vertrouwen en de feedback. In het bijzonder dank ik natuurlijk Daniëlle die mij de kans heeft geboden om mijn visie op het welzijn van honden over te brengen aan jullie. En ik ben dankbaar dat ik aan ontzettend leuke projecten mee mocht werken zoals bijvoorbeeld de landelijke netwerkdag en het schrijven van de coachkaartenset. Hopelijk ontmoeten we elkaar weer ergens in het werkveld of tijdens een wandeling met de honden.
Veel liefs Angèle.