Dit keer is de blog geschreven door Angèle Krul (docent en community manager).
Soms valt een woord mij op, bijvoorbeeld omdat ik het mooi vind. Verwondering is zo’n woord.
Tijd om eens uit te zoeken waarom dat zo is. Ik ben begonnen met het opzoeken van de betekenis. Hierboven staan de definities uit de Kernerman Dictionairies. Interessant, maar die dekken de lading voor mij onvoldoende.
De aantrekkingskracht zit niet zozeer in de letters, de klank of de dictie, maar komt door de associaties die ik ermee heb. Verwondering staat voor mij voor openheid. De wereld om je heen bekijken met een open blik, ervaren met een open hart en mind. Het is een prachtige emotie.
Als je verwonderd bent wijs je niet af, ben je flexibel. Verwondering wordt vaak als een kinderlijke emotie gezien. Volwassenen wordt kinderlijkheid, naïviteit makkelijk verweten. Het wordt weleens gezien als een zwakke eigenschap. Alsof je niet volwaardig zou zijn als je je als een kind kunt voelen of zelfs als een kind kunt reageren. Ik snap het wel. Er wordt van je verwacht dat je je impulsen kunt onderdrukken, dat je eerst nadenkt en dan pas handelt. Dat is heel praktisch en efficiënt. Het is best chaotisch als iedereen zijn of haar invallen maar direct uitvoert of alles zegt wat in hem of haar opkomt.
De emotie verwondering zou geherwaardeerd moeten worden
Toch ben ik voor een herwaardering van de emotie verwondering bij volwassen mensen. Je bewust verwonderen en mee laten nemen is heel prettig. Verwondering voel je vóór een oordeel. Verwondering betekent dat je zonder vooringenomenheid iets in zijn volledigheid waarneemt. Er hoort ook nieuwsgierigheid bij en open vragen stellen. Er is geen knellend kader, niets is vanzelfsprekend. Een sprong in het diepe, een vrije val…. vrijheid.
Vanuit verwondering kunnen andere emoties ontstaan; geluk, bevreemding, of een afwijzend gevoel. Deze emoties zijn meer gekaderd, daar zit alweer meer een oordeel aan vast. Ik denk dat juist dat moment van die vrijheid essentieel is om tot nieuwe inzichten te kunnen komen, om nieuwe informatie op te vangen. Mildheid en veerkracht zullen het gevolg zijn. Je zal dicht bij jezelf kunnen blijven. Angst krijgt minder grip op je. Een win-win situatie dus.
Voor mij volgt op de emotie verwondering vooral een tintelend, stralend geluksgevoel dat leidt tot dankbaarheid voor alle mogelijkheden die we hebben om verder te gaan. Die energie stroomt vanuit het universum via mij de aarde in en weer terug.
Verwondering en de KernKracht Academie
Als ik deze gedachtegang aanleg tegen het Systemisch en Energetisch Coachen met je Hond als Collega van de KernKracht Academie, dan past dat perfect bij elkaar.
Verwonder je over het gedrag van je hond en je zal meer kunnen invoelen wat hij beleeft, bedoelt en nodig heeft. Jullie relatie zal zich verdiepen. Verwonder je over de specifieke eigenschappen van je hond en je zult hem gaan bewonderen om zijn fijngevoeligheid, communicatie, talenten en liefde.
Verwonder je over je cliënt, stel jezelf open, stel open vragen, laat je meevoeren, voel wat het je brengt, geef het terug (spiegel). Jullie zullen versteld staan wat voor antwoorden er komen.
Gebruik tools die je voorheen misschien nooit hebt overwogen, zoals bijvoorbeeld een bio-tensor, of lees eens een foto op afstand. Ga ervoor, verwonder je, doe het gewoon, voel en ervaar en wie weet past het bij je.
Niets is onmogelijk, de wereld ligt voor ons open.
We zijn allemaal verbonden met elkaar. Op deze manier wordt de wereld een stukje mooier.
Laat je verwonderen.
Lieve groet,
Angèle